Drodzy Przyjaciele Misji
Pan, poprzez Papieża Franciszka, przypomina wszystkim ochrzczonym, że jesteśmy powołani do podążania drogą synodalną wspólnoty, współuczestnictwa i misji wraz z Jezusem. On sam, na początku swojej misji powołał uczniów aby wraz z nim przemierzali drogi Palestyny głosząc ideę Królestwa Bożego (Mt 4, 18-21). Z czasem zrozumieli oni, że droga do Prawdy i do Życia jest Pan.
W miesiącu sierpniu, na całym świecie, także w Boliwii, pielgrzymi wyruszyli do sanktuariów maryjnych, by wraz z Maryją i tak jak ona, pokonywać drogę wiary i wierności. Wielu pątników wyruszyło do Copacabany, na uroczystości maryjne które odbyły się 5 sierpnia a także do sanktuarium w Urcupini, gdzie 14 sierpnia świętuje się Wniebowzięcie Matki Bożej. Także w Wikariacie Apostolskim Nuflo de Chavez w tym czasie obchodzi się odpust w miejscowości La Asunta.
Maryja, zanim została wzięta do nieba, uczestniczyła w tej rzeczywistości już tu na ziemi. Niebem na ziemi był dla niej Jezus. Spójrzmy na tę drogę rozważając poszczególne jej etapy.
Na początku tej drogi było słuchanie i przyjęcie z wiarą Słowa Bożego, które zwiastował jej archanioł Gabriel. (Łk 2, 26-38). Maryja jest kobietą dialogującą z aniołem, zwiastunem woli Bożej: pyta „jakże się to stanie skoro nie znam męża” (Łk 1,34), następnie odpowiada „oto ja służebnica Pańska niech mi się stanie według słowa twego” (Łk 1, 38).
Widzimy ją także w drodze do swojej krewnej Elżbiety. To spotkanie i obecność owocuje wspaniałym kantykiem Magnificat (Łk 1, 39-56).
W związku z zarządzeniem cezara Augusta o spisie powszechnym udaje się wraz z małżonkiem w drogę do Betlejem, żeby się dać zapisać. Tam, na polach, w grocie, zrodziła swojego syna Jezusa Chrystusa (Łk 2,6).
Pielgrzymia droga zaprowadziła ją następnie do świątyni Jerozolimskiej: Gdy potem upłynęły dni ichoczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. (Łk 2, 22)
Maryja ponownie udała się w drogę, tym razem daleką, wraz z mężem i synem, gdy Herod wszczął prześladowanie i kazał zabić wszystkich chłopców pierworodnych: „Gdy oni odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: «Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić». On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu; tam pozostał aż do śmierci Heroda” (Mt 2, 13-23).
Potem znów udała się w drogę – powrotną do rodzinnego kraju: A gdy Herod umarł, oto Józefowi w Egipcie ukazał się anioł Pański we śnie, i rzekł: «Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i idź do ziemi Izraela, bo już umarli ci, którzy czyhali na życie Dziecięcia». On więc wstał, wziął Dziecię i Jego Matkę i wrócił do ziemi Izraela. Lecz gdy posłyszał, że w Judei panuje Archelaos w miejsce ojca swego, Heroda, bał się tam iść. Otrzymawszy zaś we śnie nakaz, udał się w strony Galilei. Przybył do miasta, zwanego Nazaret, i tam osiadł (Mt 2, 13-23).
Maryja jest kobietą, która na życiowych drogach dostrzega także potrzeby współtowarzyszy oraz bliźnich. Przykładem takiej postawy może być wydarzenie w Kanie Galilejskiej (J 2, 1-12) oraz jej obecność na Drodze Krzyżowej (J 19, 25 – 27).
Po śmierci Chrystusa Maryja udała się w drogę do wieczernika aby we wspólnocie uczniów otrzymać dary Ducha Świętego z którego mocy zrodził się Kościół – mistyczne ciało.
Drogie Siostry i drodzy Bracia
Dziś Maryja także znajduje się na drodze, którą podąża człowiek, kościół oraz cała ludzkość. Jest stałą towarzyszką. Wspiera w dawaniu świadectwa o Jezusie i pomimo różnych trudności dopomaga uczniom w zwiastowaniu Ewangelii.
Maryja jest obecna na życiowej drodze wielu kobiet, które podobnie jak ona, od momentu poczęcia dziecka, musiały się mierzyć z wieloma trudnościami.
Dostrzegamy jej obraz w licznych kobietach, które podobnie jak ona rozważają Słowo Boże w swym sercu i jako pierwsze katechetki przekazują je swojemu potomstwu. Podobnie widzimy ją w matkach odmawiających różaniec oraz uczestniczących w Uczcie Eucharystycznej, nie tylko w niedzielę ale każdego dnia. Maryja jest obecna na drodze ewangelizacyjnej pomiędzy katechistami, animatorami, ministrantami, odpowiedzialnymi za poszczególne sekcje duszpasterskie jak: edukacja, zdrowie, caritas, duszpasterstwo rodzin, młodzieży, powołań. Matka Boża towarzyszy na drodze duszpasterstwa parafialnego we wszystkich formach a szczególnie w misji osób konsekrowanych.
Zapewne, od najwcześniejszych godzin porannych życia codziennego Maryja towarzyszy w drodze także prostym kobietom i matkom przygotowującym potrawy służące do sprzedaży, by zyskać pieniądze na utrzymanie dla rodziny. W godzinach popołudniowych i wieczornych pomaga zaś im w przygotowaniu obiadu i pożywienia dla najbliższych. Niewątpliwie jest im także wzorem wytrwania i nadziei w momentach doświadczenia męki i krzyża.
Prośmy zatem Pana aby droga synodalna – braterstwa i wspólnoty – jaką podążała i dalej podąża Maryja, wespół z wieloma kobietami, pomogła nam także iść droga solidarności wraz z Jezusem i wieloma braćmi. Od takich kobiet jak Maryja zależy przyszłość naszych parafii a także naszej Ojczyzny Boliwii, która 6 sierpnia obchodzi 197 rocznicę niepodległości.
Korzystam z tego przeslania aby podziekowac Wam, Drogim Dobrodziejom za to, ze jestescie rowniez z nami na drodze misyjnej poprzez swoje modlitwy i ofiary. W tym miesiacu sierpniu uplywa rowniez 50 lat od wstapienia do nowicjatu w Borkach Wielkich. Z tej grupy trzech z nas – Br. Feliks Skrzypacz, O. Feliks Skrzydlo i ja pracujemy na misjach w Boliwii; natomiast O. Rafal Segiet w Togo i O. Bogumil Bednarski w Kazachstanie. Dziekuje za Wasza pomoc aby wytrwac przy Panu, aby mu sluzyc z radością w Jego Kościele.
W dniu 03 sierpnia wpłynęło na moje konto 4000 tysiące dolarów przekazane przez referat misyjny z zbiórki odpustowej na misje w czasie odpustu św. Anny. Ten dar zostanie przekazany na żywność dla dzieci; na naprawę dachu w Puerto Rico, gdzie siostry sercanki muszą zmienić dach w internacie dla dziewcząt oraz na pomoc w budowie kaplicy Makanate w parafii Wspomożenia Wiernych w parafii Concepcion.
Modlitewnie obejmuję was, drodzy Pielgrzymi z odpustu św. Anny i dziękujemy za pomoc dla naszego kościoła misyjnego.
Zapraszam was, byście w tym miesiącu o Niej szczególnie pamiętali i cieszyli się jej pięknem wyśpiewując Magnificat – hymn uwielbienia i dziękczynienia. Niech Łaska Ducha Świętego, potężna siła, ktora od chwili chrztu swietego uzdalnia nas, abyśmy nieustanie rodzili Jezusa wypełniając misję na którą zostaliśmy posłani daleko od kraju rodzinnego, czy tez w samej ojczyznie.
Z braterskim pozdrowieniem
+Antoni Bonifacy Reimann, OFM
Concepción, 2022