ŚWIATŁO I SŁOWO:STAŁA PROPOZYCJA NA WIELKANOC

W drugą niedzielę Wielkiego Postu w kościele katedralnym w Concepción zainaugurowaliśmy z uroczystym błogosławieństwem nowy system oświetlenia, a także nowy system nagłośnienia i dźwięku.

Ewangelia z tej niedzieli zaprosiła nas również do kontemplowania wraz z trzema uczniami, którzy towarzyszyli Jezusowi, Jego przemienionego oblicza, Jego lśniących szat i słuchania głosu Ojca, który powiedział: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie” (por. Mk 9, 2-10).Światło i Słowo, dwie nierozłączne rzeczywistości. Rozumiał to już psalmista, gdy mówił: „Twoje słowo jest światłem, które oświeca nasze kroki” /Ps. 119,105/; a sam Jezus przypomina swoim uczniom, że jest Światłością Świata, kto idzie za Nim, nie chodzi w ciemności, ale będzie miał światło życia /por. J 8,12/

Drodzy Przyjaciele Misji

Kiedy piszę do Was ten list, Pan Jezus w dzisiejszej ewangelii /por.Jn 5,36/ przypomina nam, ze wiara w Niego, powinna odzwierciedlać się także w dziełach, które czynimy z miłości do Boga i do bliźniego. Uważam, ze jedna z tych dziel, jest pomoc duchowa i materialna dla braci i sióstr w potrzebie, pośródktórychprzyszło nam służyćjuż od wielu lat.  W imieniu wszystkich parafian parafii św. Klary dziękuję dobrodziejom z Polski za ofiary na remont domu katechetycznego w parafii Św. Klary w El Fortin.

Sala parafialna wróciła do życia. Dzieci, młodzież i dorośli mogą teraz korzystać z pomieszczeń parafialnych podczas swoich spotkań formacyjnych i różnych wydarzeń organizowanych w wiosce. Ludzie czują się dobrze. Tak więc nie tylko stare dobre czasy w tej sali zostały zapamiętane, ale także rozpoczął się nowy etap ewangelizacji.

Kontynuujemy prace przy kaplicy w Los Lotes, należącej tez do naszej parafii św. Klary. Te prace  pozwoliły nam uzyskać zakrystię, w której możemy wreszcie przechowywać różne rzeczy i nie musimy ich zawsze wozić ze sobą. Kolejny pokój będzie używany do katechezy. Zbudowaliśmy także łazienkę dla dzieci, które uczęszczają na lekcje katechizmu. (…). 

Drodzy Bracia i Siostry

Na tej drodze zmierzającej na spotkanie z Panem Zmartwychwstały, warto postawić sobie   pytanie: Co robię w okresie Wielkiego Postu w moim życiu, aby wzmocnić to światło Boże we mnie, w mojej rodzinie, w mojej wspólnocie zakonnej i w mojej wspólnocie kapłańskiej? Ile czasu poświęcam każdego dnia, aby uważniej słuchać Słowa Bożego, żyć nim i głosić je z radością? Czy ta otwartość na Boga i na Jego światło prowadzi mnie do solidarności z cierpiącymi ludźmi wokół mnie?

Wiemy, ze droga dopustego grobu w Wielkanocy prowadzi przez Wielki Tydzień i kalwarie. Aby nie oderwać się od cierpiącego Sługi Bożego we mnie i w moich braciach i siostrach (por. Iz 53, 9), zatroszczmy się o to, abyśmy kierowanie Jego Duchem, Jego Słowem, Jego przebaczeniem w sakramencie pojednania, oraz Jego Ciałem i Krwią w Eucharystii. W ten sposób nasz droga wspólna z Panem, będzie tez droga synodalna z naszymi braćmi i siostrami, których spotykamy na codzienna w naszych rodzinach i sąsiedztwie, i którzypotrzebują naszego świadectwa tak w słowach jak i w czynach.

Szczęśliwej Wielkanocy, to przede wszystkim dla nas ochrzczonych ponowne zaufanie temu, Który przez swoja śmierć i zmartwychwstanie zaprasza nas do uczestnictwa w swoim zwycięstwie nad grzechem i śmiercią.

Maryjo, pełna Ducha Świętego, obecna pod Krzyżem w poranek wielkanocny i w Wieczerniku w dniu Pięćdziesiątnicy, módl się za nami.

+Antonio Bonifacio Reimann, OFM